آیت‌الله مرعشی نجفی الگوی نقد مؤدّبانه و ارتباط حوزه و دانشگاه هستند
به گزارش روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملّی ایران، غلامعلی حدّاد عادل در مراسم گرامیداشت عالم خدمتگذار کتاب و کتابخوانی، حضرت آیت‌الله مرعشی نجفی که همزمان با دوّمین روز هفته کتاب به میزبانی کتابخانه ملّی ایران برگزار شد، گفت: به عنوان یک دانشجوی علاقه‌مند به کتاب و کتابخوانی، احترام فراوانی برای آیت‌الله مرعشی نجفی قائل هستم و در دوره‌ای در کتاب‌های درسی فارسی برای دوره راهنمایی، مقاله‌ای در معرفی ایشان و کتابخانه آیت‌الله مرعشی تدوین کردیم.
وی با بیان اینکه ذکر خاطره‌ای از آیت‌الله مرعشی نجفی خالی از لطف نیست، بیان کرد: این عالم وارسته در نامه‌ای به آقای سعید نفیسی موضوعاتی بیان می‌کنند. این نامه که ۱۳ سال پیش منتشر شده است، با توجه به اوضاع اجتماعی و سیاسی زمان نگارش که همزمان با اوج قدرت رضاخانی در سال ۱۳۱۷ شمسی است، قابل توجّه است. در آن دوران، تقابلی بین حوزه و دانشگاه تبلیغ می‌شده است، سعید نفیسی از دوران دبیرستان به خارج از کشور مهاجرت کرده و تحصیلات خود را در خارج از کشور به پایان رسانده و به ایران بازگشته و یکی از پرکارترین اساتید دانشگاه تهران بودند.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی عنوان کرد: این عالم وارسته در نامه‌ای به آقای سعید نفیسی که به نوعی پرچمدار تجدّد ادبی بود و کتابی پیرامون اشعار فارسی شیخ بهایی نوشته بود، نامه‌ای مفصّل نوشته است که سراسر ادب و احترام است. آیت‌الله مرعشی در بخشی از نامه متناسب با فصل‌های کتاب، اطلاعات اضافی که نفیسی به آن‌ها برنخورده، ذکر کرده‌اند و اطلاعات مفصّلی به نفیسی ارائه می‌کنند.
حدّاد عادل همچنین اشاره کرد: در این نامه آیت‌الله مرعشی به نفیسی، اطلاعاتی درباره فرزندان شیخ بهایی و کتاب‌هایی که درخصوص شیخ بهایی داشته‌اند، به تفصیل بیان کرده‌اند. در بخش دوم نامة آیت‌الله مرعشی به نفیسی اشاره شده که اسامی برخی علما در کتاب نفیسی آمده و ایشان تذکّری جدی و محترمانه به نفیسی می‌دهند که در مقام تاریخ نویسی، برخی مطالب شایسته نبوده و حیف است قلم نویسنده(نفیسی) آلوده به برخی کلمات نسبت به علمای ذکر شده شود.
وی خاطرنشان کرد: در دوران آیت‌الله مرعشی، مراجع علاوه بر خصایل مشترکی که داشتند، در برخی صفات برجسته بودند و خصلت برجسته آیت‌الله مرعشی، فرهنگی بودن ایشان بود و در دورانی که بین حوزه و دانشگاه بدبینی ایجاد کرده بودند، با احترام فراوان و دقیق به نفیسی نامه نگاشته است.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: آیت‌الله مرعشی علاوه بر جمع آوری کتاب، تبحّر فراوانی در مطالعه و تدقیق در کتب داشتند، چنانکه در نوشتن نامه به نفیسی، به کتب فراوانی ارجاع داده‌اند که نشان از تسلط ایشان به منابع و مراجع متعدّد دارد.
حداد عادل تصریح کرد: نکته جالب توجه در باره آیت‌الله مرعشی نجفی، اهتمام ایشان نسبت به علوم و اقداماتی است که جزو وظایف مرسوم مرجعیت نبوده است، ولی به دلیل دغدغه ایشان مازاد بر وظایف حوزوی و مرجعیت، تلاش و ممارست کرده‌اند.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی افزود: در نامه آیت‌الله مرعشی به نفیسی این نکته جالب توجّه است که ایشان در مقام نقص وارد کردن و مقایسه و عیارسنجی اثر نفیسی نامه‌نگاری نکرده‌اند و با ادبیاتی سرشار از خلوص و ادب نکاتی بیان کرده‌اند. البته همان دستانی که سعی در جدا کردن حوزه و دانشگاه داشتند، اکنون نیز فعّال هستند، اما شیوه تعامل و ارتباط آیت‌الله مرعشی، درسی برای ارتباط و نزدیک کردن حوزه و دانشگاه است.
وی تأکید کرد: نقد منصفانه و مؤدّبانه، دیگر درسی است که از نامه مذکور می‌توان دریافت کرد، در دهه‌های گذشته متأسفانه گاهی ادبیات بی‌ادبانه‌ای به جای نقد عرضه شده که می‌توان از شیوه نقد مؤدّبانه آیت‌الله مرعشی نجفی، درس نقد منصفانه و علمی را آموخت و به کار بست.