نامه تشکر اعضاء کتابخانه ملی از رئیس سازمان به مناسبت احیاء شیفت شب

سيل غمي كه خاطر ما خسته كرده بود عيسي دمي بفرستاد و برگرفت


رياست محترم سازمان اسناد و كتابخانه ملي ايران- جناب آقاي دكتر صالحي اميري عزيز:

آموخته ايم كه اخلاق را فضيلتي ماندگار وراي هر چيز ديگري بپنداريم و در باورمان آن را مرز رسيدن به پروردگار و پله آخر معرفت مي انگاشتيم، آنجا كه شناخت از مرز دانستن و باور كردن جدا شده و به معرفت درك معبود پيوند مي خورد. در فضايي كه دانستن بي چرا و خواستن ها بي مفهوم است، ولي در باورمان اندك بودند نمونه هاي واقعي از اين مفهوم انتزاعي! به ويژه تصور مان نبود كه در جامعه شعار زده امروزمان فردي متصف به چنين فضيلت رحماني بر مسند قدرتي نشسته باشد. آنجا كه پس از گفتگو ها و مباحثات فراوان و جلسات متعدد با مسئولان كتابخانه ملي به بن بن بست رسيده بوديم، نا اميدي و ياس آنچنان بر چهره تك تك اعضا نقش بسته بود كه هيچ كس را ياراي سخن گفتني نبود و همه متفق القول به اين باور رسيده بوديم كه اينجا حمايت از انديشه و تفكر تنها شعاريست كه مقتضي زمان هاي خاصي است! در همين نقطه بود كه تنها خواستمان براي فرهيختگان اين مرز و بوم را نه بر اساس وظيفه ذاتي سازمان كه بر حسب وظيفه و جايگاه اخلاقي آن در قبال جمعي از فرزندانتان از شما مطالبه نموديم و شما ثابت كرديد كه در عمل مرد اخلاقيد.
خواستيم بگوييم كه مي دانيم چگونه سيل مشكلات، مسيرتان را مورد هجوم خويش قرار داده، خواستيم بدانيد كه مي دانيم چطور اين روز ها با همه كاستي ها و كمبود بودجه ها صورت آبرومندانه اي از كتابخانه ملي را عرضه مي كنيد و خواستيم بدانيد كه مي دانيم كه به چه راحتي مي توانستيد با تكيه بر وظايف سازماني تعريف شده و در جهت مديريت هزينه هاي جاري، چراغ نيمه افروز شيفت شب كتابخانه ملي را كه تنها اميد جمعي انديشمند و پژوهشگر شده بود را خاموش سازيد، و با استناد به اصل تعريف شده مديريت كه مبناي آن هزينه و فايده مادي است، فوايد علمي، معنوي و فرهنگي آن را ناديده بگيريد و به سمت طفره رفتن از كاري كه قانونا وظيفه تان نبود قدم برداريد و شايد حتي با اين كار پايه هاي مديريت خويش و كارنامه مديريتي تان را محكم تر نماييد! اما شما همچون پدري دلسوز چتر محبت خويش را از سر فرزندان بي پناهتان كه به حال خويش رها شده بودند دريغ نكرديد و در ذهن ما بار ديگر به عمل ثابت كرديد كه اخلاق وراي همه سليقه ها و كليد خروج از هر بن بستي است، لذا ما نيز وظيفه اخلاقي خويش دانستيم كه سپاسگزار لطف و محبت ويژه تان باشيم و با افتخار قدر دان كساني باشيم كه با عدم اعتماد به شما در مجلس موجبات در كنار ما بودنتان را فراهم كردند، و بدانيد كه امروز نه تنها در قلب كاركنان سازمان كه محبتتان در سويداي وجود تك تك اعضا شكل گرفته كه اين نه به خاطر يك دستور كه به لحاظ بينش و برخورد و بزرگواري است كه از شما در جلسات متعدد ديده ايم. امروز اگر بار ديگر برق اميد و شادي در نگاه دوستان و اعضاي كتابخانه موج مي زند به بركت تدبيري است كه از معرفت يك مرد فرهنگي نصيب بوستان انديشه كتابخانه ملي كشور گرديده است.

سپاس خدايي را كه خالق اخلاق است و مرداني كه به دنبال تحقق آن.


جمعي از اعضاي كتابخانه ملي