معظمی: اخلاق دایره المعارف نویسی را نباید از نظر دور داشت


تاریخ انتشار: ۱۳۹۴/۶/۲۰ - ۱۹:۳۰:۰
آخرین تاریخ بروزرسانی: ۱۳۹۶/۲/۲۸ - ۲:۲۱:۱۸
معظمی: اخلاق دایره المعارف نویسی را نباید از نظر دور داشت
نشست تخصصي آشنايي با دايره المعارف نويسي و دانشنامه نگاري به همت پژوهشكده اسناد در سالن همایش های استاد پرهام آرشيو ملي برگزار شد.
نشست تخصصي آشنايي با دايره المعارف نويسي و دانشنامه نگاري به همت پژوهشكده اسناد در سالن همایش های استاد پرهام آرشيو ملي برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، این نشست روز شنبه 21 شهریور ماه با حضور غلامرضا عزیزی، رئیس پژوهشکده اسناد و جمعی از متخصصان و دانش پژوهان این حوزه با سخنرانی اسدالله معظمي گودرزي، محقق و استاد دانشگاه برگزار شد.
معظمی با اشاره به سبک دایره المعارف نویسی های ایرانی گفت: متاسفانه در بسیاری از موارد مرزی میان دایره المعارف نویسی و لغت نامه نویسی در کار های ما وجود ندارد. لغت نامه های ما نیز متاسفانه به جای آنکه تعریف کلمه را کنند به مترادف نویسی بسنده کرده اند.
وی ادامه داد: در فرهنگستان ها نیز همین مشکل وجود دارد. ما تصور می کنیم باید برای مردم زبان جدید بسازیم. مشخص است که مردم آن را بر نمی تابند. فرهنگستان به نظر من جای واژه سازی باید به سمت آن حرکت کند که واژه های درون جامعه را سامان ببخشد و از جانب دیگر گمرکی کلمات باشد. یعنی به جای آنکه واژه ای وارد زبان بشود و بعد به فکر اصلاح آن بیافتد، از ابتدا مترادف درستی را برای آن مشخص سازد.
این استاد دانشگاه در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: اخلاق دایره العارف نویسی بسیار مقوله مهمی است که باید به آن توجه ویژه ای داشت. دایره المعارف نویس نباید مطالب را اصطلاحا کپی کند و مطالب بزرگان و اساتید را به نام خود منتشر سازد یا مثلا با چند جابه جایی خود را صاحب آن مطالب بپندارد.
وی در پايان اظهار داشت: دایره العارف نویس نباید مطالبی را بنویسد که زاده ذهن خود او بوده و منبع خاصی ندارد. البته می تواند با پس و پیش کردن مطالب و منابع، نوع نگاه خود را بر خواننده تحمیل کند اما اگر به صورت مستقل این کار انجام شود هم خیانت به علم و دانش بوده و هم حرکتی غیرحرفه ای در عرصه دایره المعارف نویسی است. مهمترین نکته اخلاق دایره المعارف نویس همین جاست. یعنی راه رفتن بر روی طنابی که به واسطه سقوط از هر طرف، یا به وادی کپی برداری می افتیم و یا به وادی تحلیل های بی منبع سقوط خواهیم کرد. مشکلی که امروز جامعه علمی ما دچار آن شده است و باید به فکر علاج آن باشیم.