لوح ثبت "ذخیره خوارزمشاهی" در حافظه ملی ایران، توسط کتابخانه ملی به دانشگاه تهران اهدا شد


تاریخ انتشار: ۱۳۹۰/۱۱/۲۴ - ۲۰:۳۰:۰
آخرین تاریخ بروزرسانی: ۱۳۹۶/۲/۲۸ - ۸:۸:۶
لوح ثبت

رئيس سازمان اسناد وكتابخانه ملي ،امروز (سه شنبه 25 بهمن) طي مراسمي لوح ثبت نسخه خطي "ذخيره خوارزمشاهي" در حافظه ملي جمهوري اسلامي ايران را به كتابخانه مركزي و مركز اسناد دانشگاه تهران اهدا كرد.

به گزارش روابط عمومي سازمان اسناد و كتابخانه ملي ج.ا. ا.، در اين مراسم كه با حضور اسحاق صلاحي رئيس سازمان، محمدرضا مخبر دزفولي دبير شوراي عالي انقلاب فرهنگي، فرهاد رهبر رئيس دانشگاه تهران،محمدرضا سعيد آبادي دبير كلي كميسيون ملي يونسكو،حسن تاج بخش استاد دانشگاه تهران و گردآورنده چاپ عكسي ذخيره خوارزمشاهي و جمعي از فرهيختگان كشور در تالار نفيس كتابخانه مركزي دانشگاه تهران  برگزار شد، دكتر صلاحي در سخناني گفت: بسيار خوشحاليم كه در سرزميني با ميراث گرانقدر، ريشه تمدني و غناي اسلامي متولد شده ايم و اميدواريم آنچه از تراث فرهنگي كه به ما رسيده است، همانند ميراث داران گذشته از آن حفاظت و به ميراث سازي اين تمدن و تاريخ عظيم كمك كنيم.

وي با اشاره به ميراث داري سازمان اسناد و كتابخانه ملي در حوزه آرشيو، كتا ب و نسخ خطي گفت: نقشي مهم تر از نگهباني ميراث مستند كه به عهده سازمان است، كمك به توليد علم در كشور است.

رئيس سازمان اسناد و كتابخانه ملي از ثبت 21 اثر در حافظه ملي ايران و ثبت 5 اثر در حافظه جهاني يونسكو خبر داد و افزود: با فعاليت كارگروه هايي كه در كميته ملي حافظه جهاني يونسكو در ايران تشكيل شده است، اميدواريم اين ذخيره عظيم طب سنتي فارسي در حافظه جهاني يونسكو نيز به ثبت برسد.

وي ابراز اميدواري كرد: سازمان اسناد و كتابخانه ملي به عنوان رئيس كميته ملي جهاني يونسكو در ايران بتواند اسناد مكتوب و مستند تاريخي و تمدني كشور را در حافظه ملي و جهاني به ثبت برساند.

"ذخيره خوارزمشاهي" مهم ترين و كهن ترين دايره المعارف طبي به زبان فارسي است كه "امير سيد امام زين الدين اسماعيل بن حسن بن محمد بن محمود بن احمد حسيني جرجاني" تاليف اين كتاب را در سال 504 هجري قمري به پايان رسانده است و "عبدالكافي بن ابي البركات" در سال 582 هجري قمري آن را با خط خود نوشته است.

اين كتاب در قطع رحلي بزرگ، از نوع كاغذ سمرقندي و شامل 413برگ يعني 826 صفحه است.

 لازم به ذكر است ايران از سال 1997 با ثبت 5 اثر در حافظه جهاني رتبه چهاردهم را در جهان و رتبه چهارم  را در آسيا دارد.