جایزه تاریخ شفاهی

15 مه 2009 كن برنز(ken Burns )، مستند ساز شناخته شده آمریكایی، جایزه تاریخ شفاهی را از انجمن تاریخ زنده دریافت كرد. او سی سال پیش طرحی را از كتابخانه راجرز برای ساخت فیلمی درباره پل بروكلین دریافت كرده بود. طی سی سال گذشته او روش واحدی را برای ساخت فیلم مستند پایه گذاری كرد. فیلم هایی درباره جنگ جهانی دوم، جنگ داخلی در امریكا، موسیقی جاز و ورزش بیس بال از جمله آثار او هستند. در پائیز امسال فیلم 6 قسمتی او  درباره پارك های ملی امریكا به نمایش درخواهد آمد. 
 
او طی سخنرانی در مراسم اهدای جایزه گفت كه خودش را شبیه به مكانیكی می داند كه در كاپوت را بلند می كند تا ببیند كدام قسمت از موتور خوب كار نمی كند.همچنین در سخنرانی خود ابراز داشت كه چگونه در هنگام ساخت سریال مستند جنگ جهانی دوم، خودش را در منزل كهنه سربازی یافته بود كه داستان های حیرت انگیزی از جنگ بیان می داشت؛ داستان هایی كه حتی خانواده آن سرباز قدیمی نیز هنوز از زبان وی نشنیده بودند. برنز این لحظه ها را «تولد آنی خاطره» نامید.
 
او برای ساختن پل بروكلین، از عكس های سیاه و سفید و نوارهای خبری صوتی و شبیه سازی استفاده كرد. 
جایزه ای كه به برنز تعلق گرفت به احترام استیفن امبراس(Stephen E. Ambrose)، مورخ تاریخ جنگ جهانی دوم، به نام وی نامگذاری شده است. امبراس كه اكنون فوت كرده است درباره برنز گفته بود كه در كشور او بیشتر مردم تاریخ را از فیلم های برنز فرامی گیرند تا از راه های دیگر.
 
اغلب فیلم های برنز، موضوعی تاریخی دارند. یكی از آثار برجسته وی، فیلم زندگی مارك تواین است كه با توجه به دست نوشته ها و متون اصیل باقی مانده از وی و نیز حضور در مكان هایی كه مارك تواین در آنجا زندگی و نویسندگی می كرده، تهیه شده است.
برنز در این مورد می گوید:در آن مكان ها هر چه را كه بوی تواین و كار او در صد سال پیش را می داد، به روی نوارهای خود منتقل كردیم.   

www.mycentraljersey.com/article 
 www.magiran.com