هاشم کرونی در نشست ادبیات آیینی شیراز

هاشم کرونی در نشست ادبیات آیینی شیراز بیان کرد:
فارس در همیشه تاریخ  دیار دین و هنر بوده است
یک منتقد ادبی در نخستین نشست  و محفل ادبی از سلسله نشست های ادبیات آیینی شیراز اظهار داشت: فارس یکی از مهمترین مراکز محوری ادبیات آیینی است و وجود رویدادهایی چون شب شعر عاشورا و جایزه ادبی ریحانه و... دلیل این مدعاست.
به گزارش روابط عمومی مرکز اسناد و کتابخانه ملی استان فارس، هاشم کرونی در این نشست که با همکاری این مرکز و دبیرخانه چهارمین دوره  ادبی جایزه ریحانه برگزار شد اظهار داشت: سابقه تمدنی فارس نشان دهنده وجود دین باوری در مردم این دیار است.
وی افزود: از پیش از اسلام تا دوران اسلامی و در روزگار حاضر، فارس به صورت توامان سرزمین دین باوری و هنرمندی بوده که این روند در روزگار اسلامی تاکنون ادامه داشته و اینک می توان مهمترین جریان های ادبی اعم از ده ها شب شعر عاشورایی، جایزه ادبی ریحانه، کنگره های اهل بیتی را در این خطه مشاهده کرد.
کارشناس آفرینش های ادبی حوزه هنری فارس که با موضوع "درآمدی بر ادبیات آیینی فارس سخن می گفت ادامه داد: جایزه ادبی ریحانه در جنوبی ترین نقطه فارس متولد شد و تا امروز که در حال برگزاری چهارمین دوره آن هستیم برکات زیادی برای این منطقه داشته است.
وی با اشاره به پیشینه ادبیات ایینی گفت: شناخت تاریخ ادبیات و ریشه های جامعه شناختی تولید متون ادبی در هر روزگارمی تواند ما را به فهم دقیق تر مسایل ادبی و تحلیل متون شاخص ادبی برساند ادبیات ایینی نیز از این قاعده مستثنی نیست.
کرونی اظهار داشت: شعر آیینی و حتا انقلابی در عصر انقلاب اسلامی رویکردی مدرن داشت چنانکه برخی از بزرگترین چهره های ادبی دهه های 50 و 60 نوسرا بودند.
وی ادامه داد: نام هایی همچون دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی و زنده یادان دکتر طاهره صفارزاده، دکتر قیصر امین پور دکتر سیدحسن حسینی و سلمان هراتی از این دسته بودند. حتا دکتر علیرضا قزوه هم در شعرهای آتشین خود سپید می نویسد.
این منتقد و پژوهشگر ادبیات آیینی ادامه داد: این روند در دهه 70 نیز ادامه دارد اما در دهه 70 میل به نوگرایی در نسل جوان به سمت نئوکلاسیسم در غزل می رود. متاسفانه در دهه 80 نگاه گذشته گرا رشد می کند و در دهه 90 برخی کنگره های شعر ایینی از پذیرفتن شعر نو خودداری می کنند.
وی گفت: گرایش به محافل مداحی و تبعیت از جریان های اخباری گرا و دوری از منش اصولی سبب می شود اختیار شعر از آیینی از دسته عقل گرا خارج و به دست حس گرایان بیفتد. به عبارتی دیگر در این دهه دیگر عنصر اندیشه عنصر اساسی نیست و عاطفه محوریت شعر آیینی می شود.
کرونی اظهار داشت: خوشبختانه در فارس به سبب وجود چهره های برجسته ادب آیینی و وجود محققان و ادیبان آکادمیک فعال در این عرصه و شاعران خوب و جدی در صحنه شعر آیینی آسیب ها کمتر است اما باز هم شاهد هستیم که با ظهور یک جریان خیلی ها اثر می پذیرند.
وی ادامه داد: جایزه ادبی ریحانه نیز باید راه شب شعر عاشورا را بپیماید و بحمدالله در حال حاضر چنین میلی نیز وجود دارد. شاعران نیز باید بدانند ما با شعر آیینی روبروییم نه آیین شعری. یعنی اثر باید در وهله اول شعر باشد و سپس محتوایش آیینی باشد.
 این منتقد و پژوهشگر ادبیات آیینی گفت: رفتن به دنبال شعری که فقط اشک بگیرد و بها دادن به شعری که فقط مجلس را آن هم در سطح عام به گریه وا دارد منجر به اتفاق ادبی نمی شود. 
وی افزود: البته اشک و گریه بر مصایب حضرات اهل بیت علیهم السلام علی الخصوص حضرت سیدالشهدا امام حسین علیه السلام و اصحاب و اهل بیت ایشان فضیلت است و عملی بزرگ و ارجمند است اما عملی ادبی تلقی نمی شود.
کرونی با بیان صورتبندی تاریخی از جریان غلو و منشعبات آن در تاریخ تشیع گفت: ادبیات آیینی باید از انحرافات و پرتگاه غلو دور شود و علاوه بر نکات تکنیکی و شکلی در انتخاب آثار جایزه ریحانه بر این مساله هم تاکید شده است که از انحراف به دور باشد.
این شاعر و منتقد حوزه ادبیات آیینی در ادامهبیان کرد: بر آنیم جای خالی مباحث تحلیلی و علمی در حوزه ادبیات ایینی را پر کنیم لذا از این پس سه شنبه های پایانی هر ماه شاهد برگزاری یک نشست و محفل ادبی خواهیم بود.
وی در پایان اظهار داشت: مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس این بار نیز به حمایت از یک جریان جدی در حوزه ادبیات برآمده تا ان شاءالله در کنار جریان های تولید ادبیات ایینی مرکزی هم برای کنترل کیفیت به وجود آید.