5 تیر ، روز جهانی مبارزه با مواد مخدر
مقدمه
معضل اعتیاد به مواد مخدر، بلای خانمانسوزی است که جامعههای بشری را در چنگال مرگآور خویش گرفتار ساختهاست. این اختاپوس هراسآور، قدرت اندیشه، نوآوری، پشتکار، کوشش و سازندگی را در انسانها بهویژه در نسل جوان جامعه، از بین میبرد و بنیان خانوادگی و اعتقاد دینی آنان را به نابودی میکشاند. امروزه، کمتر کشوری را در جهان میتوان یافت که پدیدهی مواد مخدر و اعتیاد، مهمترین دغدغه یا یکی از مهمترین مشکلات اجتماعیاش نباشد. هرساله، مبالغ هنگفتی برای مبارزه با این گرفتاری هزینه میشود. در ایران نیز معضل مواد مخدر، سالهاست وجود دارد و با توجه به مبارزهی
پیگیرانهی جمهوری اسلامی با این پدیدهی نابودگر، هنوز نتوانستهایم بر این معضل اجتماعی به طور كامل چیره شویم.
متأسفانه، امروزه مواد مخدر به تجارتی جهانی و مسئلهای سیاسی تبدیل شدهاست. ایالات متحدهی امریکا، هرساله بودجهای برای براندازی نظام اسلامی، در بستهی سیاست خارجی خود میگنجاند و یکی از راههای شکست جمهوری اسلامی، از دید خام آمریکائیها و سران آن کشور، صدور تریاک به ایران و دامنزدن به مصرف این بلای هستیسوز است. با این تحلیل، درمییابیم که وضعیت کنونی تولید و توزیع مواد مخدر در ایران، با منافع ملی دولتمردان آمریکا و سازمان سیا، برای اجرای سناریوی استحالهی جامعهی ایران از راه شیوع اعتیاد، هماهنگی دارد. بنابراین،
بیشک امروزه وظیفهی تبلیغ دربارهی ضدارزش بودن اعتیاد و مواد مخدر، به رسانهها محدود نمیشود، بلکه این امر باید در همهی سطوح اجتماعی اجرا شود. امکانات جمهوری اسلامی، بیتردید محدود نیست، ولی بهرهبرداری صحیح از آنها به تخصص و آموزش نیازدارد. این تبلیغات، باید از مدرسه و خانواده آغاز شود تا با معتاد و قاچاقچیان مواد مخدر و تبلیغاتی که انجام میدهند، مبارزه شود.
نکتهی مهم در تبلیغ برضد پدیدهی اعتیاد و مبارزه با مواد مخدر، این است که تبلیغات و مبارزه با آن، به صورت کارشناسانه صورت پذیرد. صاحبنظران و اندیشمندان متعهد، حل شدن معضل اعتیاد و پدیدهی مواد مخدر را،
نیازمند مبارزهای فراگیر و پیوسته در ابعاد نظامی، انتظامی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی میدانند. در این میان، مبارزهی ریشهدار فرهنگی، تضمینکنندهی بهرهدهی فعالیت دیگر بخشها خواهد شد. با تلاش فرهنگی، میتوان از گسترش روزافزون اعتیاد و قاچاق مواد مخدر در کشور جلوگیری کرد و از این رهگذر، سلامت فردی و اجتماعی را به کشور بازگرداند.
خوشبختانه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اولیای امور با وجود همهی گرفتاریهای داخلی و خارجی، مبارزهی همهجانبهای با خطر بزرگ مواد مخدر آغاز کردهاند. بدین ترتیب که «كارگروه ریشهکنی اعتیاد» تشکیل شد و در این راستا صدها کیلوگرم مواد مخدر به آتش کشیدهشد
تا مبارزهی جدی با اعتیاد پیریزی شود. رهنمودهای امام راحل (ره) نیز، پشتوانهی قدرتمندی برای این بسیج عمومی بود.
گروه ضربت، در مبارزهای بیامان با مواد مخدر، تعداد بی شماری از قاچاقچیان حرفهای را به دام انداخت و به كیفر رساند. با کشف صدها کیلوگرم هروئین و تریاک در تیرماه 1359، كالا برگ (کوپن) تریاک قطع شد و مرزها، تحت نظارت قرارگرفت. سرانجام با منع کشت خشخاش، شورای انقلاب، قانون جدیدی تصویبکرد که در آن، خط مشی اساسی و همهجانبهای برای مبارزه با قاچاقچیان، مصرف کنندگان و راههای درمان اعتیاد، مشخص گردید.
- نظامنامه ی تحديد ترياك
- اجلاس جهانی در زمينهی مواد مخدر (تبليغ عليه ترياك)
- بخشنامهی وزارت معارف، در خصوص تعيين نقاط كشت خشخاش و ممنوعيت كشت آنها در ديگر نقاط كشور
- تصويب نشدن عهدنامههای لاهه و ژنو
- توقيف مواد مخدر به دست ادارهكل گمرك و صورت مساعدههای پرداختی برخی از دفترهای گمركی، از بابت مخارج حمل و نقل
- اجرای تصويبنامهی منع استعمال مواد مخدر در شهرهای ساری، شهسوار و گرگان
- مكاتبهی نمايندگی دائمی ايران در سازمان ملل متحد با بنگاه كل صادرات ترياك، در مورد زيانبخش بودن پارهای از داروها، همرديف با مواد مخدر
- قانون منع كشت خشخاش و استعمال ترياك
نظامنامه ی تحديد ترياك
- شماره : ۲۴۰۰۱۵۳۹۳
- تاریخ : ۱۳۲۹ق.[۱۲۹۰ش.]