7 اسفند، روز وکیل (دومين نمايشگاه)

مقدمه

تا زمان انقلاب مشروطه  در سال 1285ش. وکالت از قانونمندی خاصی، همانند قضاوت، برخوردار نبود. پس از تعیین حسن پیرنیا که خود تحصیل کرده علم حقوق در روسیه آن زمان بود- به وزارت عدلیه در سال ١٢٨٧ کمیسیون تنقیح قوانین تشکیل شد. وظیفه این کمیسیون ترجمه قوانین خارجی و تهیه دستورالعمل‌های دادستانی که در آن روزگار «اداره مدعی عمومی» نامگذاری شده بود در نظر گرفته شد. در زمان وزارت ذکاء الملک فروغی، در سال 1290 قانون اصول تشکیلات عدلیه از تصویب کمیسیون تنقیح گذشت. بر اساس این قانون، وکلاء موظف شدند برای شرکت در جلسات دادگاه، امتحان وکالت دهند و اجازة یا تصدیق‌نامة وکالت بگیرند.

امتحان، برابر آیین‌نامه‌ای که به تصویب وزارت دادگستری رسیده بود، انجام می شد و به تائید یک کمیسیون می‌رسید. اشکال عمده این آیین‌نامه، که مورد ایراد جامعه وکالت بود، بر می‌گشت به سابقه عملی قضات ممتحن و مهم‌تر تأیید این مراتب به وسیله دادگستری. در زمان وزارت ممتازالدوله بر عدلیه، در سال ١٢٩٦ آیین‌نامة جدیدی در بیست ماده تصویب و آیین‌نامه‌های سابق نسخ شد.
 در دوره وزارت علی اکبرخان داور در عدلیه، تغییراتی در جامعه وکالت ایجاد و سرانجام در روز سه شنبه ٢٠ آبان ١٣٠٩، کانون وکلاء رسماً، با حضور داور، تشکیل شد. پس از عزل داور در 25 بهمن ١٣١٥ قانون وکالت شامل 58 ماده  نیز از تصویب مجلس گذشت.

در زمان نخست‌وزیری دکتر مصدق، در تاریخ ٧ اسفندماه ١٣٣١، لایحة استقلال کانون وکلاء را در ٢٣ ماده تنظیم و در تاریخ ١٣/١٢/١٣٣١ به همگی محاکم ابلاغ شد. در ٥ اسفند ١٣٣٣، کمیسیون مشترک مجلسین سنا و شورای ملی استقلال کانون وکلاء را، با ٨٩  ماده، تصویب کرد و در تاریخ ٢١/١/١٣٣٤ رسماً ابلاغ شد.

اداره‌کل خدمات آرشیوی (گروه ارتباطات آرشیوی) به مناسبت 7 اسفند، روز وکیل، دومین نمایشگاه مجازی در این خصوص، شامل  11 عنوان با معرفی  11 سند  را آماده سازی و در وبگاه سازمان تقدیم علاقه‌مندان کرده است.