اول ارديبهشت 1340 ، در گذشت دکتر امير اعلم

مقدمه

دکتر اميرخان اميراعلم، فرزند علی اکبر خان معتمد الوزاره، در سال 1256ش، در تهران ديده به جهان گشود. پس از انجام تحصيلات مقدماتی، به اتفاق والدين خود به ترکيه و سوريه سفر کرد و ادامه تحصيلات ابتدايی و متوسطه خود را در کشورهای مزبور به پايان رساند. سپس وارد دانشکده پزشکی بيروت شد. در زمان مظفرالدين شاه، جهت ادامه تحصيل در رشته طب به هزينه دولت عازم اروپا شد و در  دانشکده پزشکی فرانسوی بيروت، مشغول به تحصيل و درسال 1280ش. فارغ‌‌التحصيل شد. سپس به فرانسه رفت و در مدرسه طبی نظامی ليون، مشغول به تحصيل شد. 
پس از اتمام تحصيلات، با رتبه سروانی، در دارالمعلمين طبی نظامی پاريس، موسوم به «والدوگراس» وارد شد، و مدت دو سال نيز در آنجا به تحصيل پرداخت. وی با رتبه سرتيپی، به رياست بهداری ارتش انتخاب شد و پس از چندی. تنظيم تشکيلات بهداری ژاندارمری جديدالتأسيس را بر عهده گرفت. در ضمن مصمم شد برای افراد ارتش، بيمارستانی مجهز تأسيس نمايد. برای انجام اين کار، در آمد مطب خود را به اين کار اختصاص داد و پس از سه سال قورخانه کهنه را، به کمک برادرش غلامحسين اعلم، به صورت بيمارستانی آبرومند در آورد و آن را، «بيمارستان نظامی احمديه»(سپه)، نام نهاد. 
در پرونده كاری وی مشاغل ديگری چون عضويت شورای عالی فرهنگ، وزير فوايد عامه، نمايندگی و نايب رئيسی مجلس و وزير فرهنگ (معارف) ديده می‌شود.
تأسيس جمعيت خيریه شير و خورشيد سرخ، پس از هفده ماه کوشش از ديگر اقدامات اوست. در دوره پنجم قانون گذاری، باری ديگر از طرف اهالی مشهد، به نمايندگی انتخاب شد و در ضمن رياست کل بهداری کشور (مجلس حفظ الصحه)، را نيز بر عهده داشت.
وی در اواخر سلطنت احمد شاه، سمت طبيب مخصوص او را بر عهده داشت و پس از روی کار آمدن رضا شاه نيز به عنوان طبيب مخصوص او به ادامه فعاليت پرداخت. در سال 1314ش.، رياست تالار تشريح دانشکده پزشکی به او محول، و در سال 1318ش. به سمت کارمند پيوسته و رئيس کميسيون پزشکی فرهنگستان انتخاب، و بعد به نيابت رياست فرهنگستان منصوب شد. در سال 1327ش.، وزارت بهداری به او واگذارشد، ولی پس از مدت کوتاهی به علت کسالت از کار کناره گرفت.
دکتر اميراعلم در سال 1329ش. به تقاضای خود بازنشسته شد و طبق رأی شورای دانشکده، در زمره استادان افتخاری دانشکده درآمد. وی در سال 1340ش. بدرود حيات گفت.