نمایشگاه مجازی گروه پیایند ها به مناسبت شهادت امیرکبیر (20دی ماه )
میرزا محمدتقی خان امیرکبیر فرزند کربلایی قربان بیگ فراهانی در سال 1222ق. در هزاوه فراهان از توابع اراک (سلطان آباد پیشین) متولد شد. کربلایی قربان پدر امیرکبیر در دستگاه میرزا عیسی )میرزا بزرگ) پدر میرزا ابوالقاسم قائم مقام سمت آشپزی داشت. مادر امیرکبیر فاطمه سلطان دختر استاد شاه محمد‌بنا از اهالی فراهان بود. میرزا محمدتقی خان به خاطر هوش و استعداد کم نظیرش از همان دوران نوجوانی مورد توجه میرزا بزرگ و سپس قائم مقام فراهانی قرار گرفت و به ترتیب به سمت منشی گری آن دو دست یافت و به سرعت مورد توجه قائم مقام و عباس میرزا نایب السلطنه قرار گرفت. اولین تجربه سیاسی میرزامحم دتقی خان همراهی خسرو میرزا فرزند نایب السلطنه و هیئت همراه او در سفرش به روسیه تزاری بود.
حضور امیرکبیر در دربار ناصرالدین شاه همواره مورد مخالفت تعدادی از نزدیکان شاه ازجمله مهدعلیا مادر شاه، اعتمادالدوله و میرزا آقاخان نوری قرار داشت؛ چنان که تلاش‌های این عده سرانجام منجر به صدور حکم عزل امیرکبیر 19)محرم1267ق.) از مقام خود گردید. و دو روز پس از عزل به کاشان تبعید شد. سرانجام امیرکبیر در 20دی1230 ش. در حمام فین کاشان با بریدن رگ دست هایش به قتل رسید.امیرکبیر را به کربلا حمل کردند و در اتاقى که در آن به سوى صحن امام حسین(ع) باز مى شود به خاک سپردند.
مهم‌ترین اقدامات امیرکبیر: تأسیس مدرسه دارالفنون، رسیدگی به وضع مالیه، انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه.