جلاییپور در آیین بزرگداشت مرحوم قانعی‌راد: جامعه‌شناسی قانعی‌راد مشروط نبود
حمیدرضا جلاییپور، در آیین بزرگداشت محمدامین قانعی‌راد با عنوان «امینِ جامعه‌شناسی ایران» ضمن عرض تسلیت به حاضران گفت: من از دوران کارشناسی ارشد با مرحوم قانعی‌راد همکلاس و بعد هم همکار بودم. او افزود: در ایران طی 8 دهه گذشته متفکران اجتماعی موثری وجود داشت؛ مانند غلامحسین صدیقی، مرحوم علی شریعتی؛ که بیشتر یک مصلح اجتماعی بود، مرحوم احسان نراقی، و یا افراد دیگری که در جامعه‌شناسی موثر بودند مانند احمد اشرف، کاتوزیان و یروند آبراهامیان. این سه اگرچه چندان دیده نشده‌اند اما به دلیل کتاب‌هایی که نوشته‌اند همواره در تاریخ ایران تاثیرگذار بوده‌اند. اما در این میان تاثیر قانعی‌راد بسیار خاص بود، او پدیده جامعه‌شناسی ایران بود و با توجه به شخصیت باصلابتی که داشت همواره تلاش می‌کرد دقیق، مستند و اخلاقی صحبت کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم اجتماعی دانشگاه تهران تاکید کرد: اینها را گفتم تا بگویم مهم بودن قانعی‌راد از جنس دیگری بود. جامعه‌شناسی علم چند پارادایمی است و او جور خاصی از این رشته استفاده می‌کرد. جامعه‌شناسی او انتقادی و بهداشتی بود، روشنفکرانه و مثبت. قانعی‌راد با تسلطی که به مکاتب جامعه‌شناسی در فرانسه، آلمان و انگلیس داشت از همه آموزه‌ها برای بیان افکار خود استفاده می‌کرد و هرگز مکاتب مختلف را در برابر هم قرار نمی‌داد و در عین اعتقاد به بین‌رشته‌ای بودن، به جامعه‌شناسی التزام داشت. می‌گفت وقتی میان نهادها تعادل به هم بخورد، خطرناک است.
وی تاکید کرد: قانعی‌راد مقید به بحث جامعه‌شناسی بود و به شدت تحت تاثیر تقسیم‌بندی جامعه‌شناسی بوروی (جامعه‌شناسی آکادمیک، جامعه‌شناسی سیاست‌گذار، جامعه‌شناسی انتقادی و جامعه‌شناسی مردم‌مدار) قرار داشت. او روی جامعه‌شناسی مردم‌مدار تاکید زیادی داشت و معتقد بود آنچه فهمیدیم را باید به حوزه عمومی هم منتقل کنیم. در زمانی که نگاه سنتزی مد نبود و همه باید در جامعه‌شناسی مکتب داشتند و حتی اگر مکتب نداشتند یعنی بی غیرت بودند، او از همه مکاتب استفاده می‌کرد تا بحث‌های خود را پیش ببرد.
این استاد دانشگاه، در بخش دیگری از سخنان خود گفت: جامعه‌شناسی قانعی راد مشروط نبود، بدین معنی که همه مباحث را برای پیشبرد اندیشه‌های خود استفاده می‌کرد. او اعتقاد راسخ به حضور در حرکت‌های علمی داشت و در کارگروه‌ها و کنفرانس‌های علمی، همچنین در گفت‌وگو با نشریات فوق‌العاده جدی بود. او بزرگترین مدیر علمی کشور بود چراکه مهم‌ترین کنفرانس‌های علمی را با دست خالی برگزار کرد. او افزود: قانعی‌راد خودش را وقف انجمن جامعه‌شناسی کرده بود و مشوق گعده‌های علمی جامعه‌شناسی بود.