نشست عبرت وعبرت آموزی درتاریخ نگاری انقلاب اسلامی برگزار شد
تاریخ انتشار: ۱۳۹۳/۱۲/۲ - ۲۰:۳۰:۰
آخرین تاریخ بروزرسانی: ۱۳۹۶/۲/۲۸ - ۳:۴:۲۷
شانزدهمين نشست گروه پژوهشهاي اسلام شناسي و ايران شناسي با عنوان "عبرت وعبرت آموزي درتاريخ نگاري انقلاب اسلامي " با سخنراني دكتر عليمحمد طرفداري درسالن انديشگاه فرهنگي برگزار شد. به گزارش روابط عمومي سازمان اسناد و كتابخانه ملي جمهوري اسلامي ايران؛ دكترعلي محمد طرفداري در نشست "عبرت و عبرت آموزي درتاريخ نگاري انقلاب اسلامي" گفت: پدیدهها و حوادث مهم و دورانساز تاریخی همواره نقش تأثیرگذاری در توجه دادن به عبرتگیری از تاریخ و گرفتن درسهای تاریخی دارند. انقلابها نیز از این قاعده مستثنی نیستند و به دنبال وقوع هر انقلابی، حوادث گوناگون و گاه بس عمیقی رخ میدهد که تقریباً تمامی جریانهای سیاسی درگیر در انقلاب، اعم از جریانات همسو و هوادار انقلاب یا جریانهای مخالف آن، فعال میشوند و از این زمان است که میتوان ظهور نوعی تاریخنگاری با ساختار معاصرنویسی بر مبنای ضرورت توجه دادن به عبرتگیری از حوادث جاری را شاهد بود. او افزود: ضمن این که نفس وقوع یک انقلاب نیز به خودی خود تأثیر ماندگار و تعیین کنندهای در توجه دادن به تاریخ و عبرتآموزی از آن برای شناخت و بررسیزمینهها و شرایط و عوامل تاریخی وقوع انقلاب، دارد .به گفته دكتر طرفداري؛ انقلاب اسلامی بهمن ۱۳۵۷ نیز به دلایل متعدد از این ویژگی و آن هم به صورتی بس قابل ملاحظهای برخوردار است، زیرا از یک سو ابعاد تغییر و تحول ناشی از پیروزی این انقلاب و نظام حکومتی برآمده از آن بسیار عمیق، بنیانی، دامنهدار و طولانی مدت بوده است، و از سوی دیگر جریانات همسو یا مخالف با آن نیز متعدد و پردامنه بودهاند و همین امر نقش جدی و مستقیمی در توجه به تاریخ برای شناسایی چرایی وقوع این انقلاب و توضیح گستره قدمت و دیرینگی ریشههای تاریخی آن داشته است. او افزود: جریانات دخیل در این انقلاب نیز از زمان پیروزی آن، از همان دوران صدر انقلاب به صورتی مداوم و بر اساس رویکرد و ایدئولوژی و مواضع خاص خود، به موضعگیری در مقابل حوادث کوچک و بزرگ جاری در آن زمان پرداختند و تقریباً برای نخستین بار به خلق نوعی تاریخنگاری عبرتآموز با هدف ارائه درسهای تاریخی و ضرورت عبرتگیری از تحولات تاریخی روی آوردند که این نوع تاریخنگاری و معاصرنویسی، از نظر نوع رویکرد و نگاه مورد اشاره، پیشینه چندانی در ادوار گذشته ایران زمین نداشته است. درادامه طرفداري با معرفی و بررسی دو نمونه از این تاریخنگاریها از دوران صدر انقلاب گفت: کتابهای «درسهایی که از توطئه آمریکایی شریعتمداری- قطبزاده میتوان و باید گرفت» و «روابط کمیته سفارت آمریکا با …؟!» دو کتاب شاخص و قابل ذکر از منظر مورد اشاره هستند که به صورت جزواتی کوچک و کمحجم تدوین شده و نظایر پرشمار آنها را تنها در ادبیات تاریخنگاری صدر انقلاب میتوان سراغ گرفت، و اساساً پیدایش این قبیل آثار همان طور که اشاره شد عمدتاً متعلق به دوران وقوع تحولات سیاسی عمیق و سراسری است و نظایر چندانی در سایر ادوار تاریخی ندارند. او افزود: کتاب نخست یعنی «درسهایی که از توطئه آمریکایی شریعتمداری- قطبزاده میتوان و باید گرفت»، همان طور که از نام آن مشخص است، بر اساس توجه دادن به ضرورت فراگیری درسهای تاریخی و پندگیری از آنها تدوین شده است. این اثر در چند مبحث با ادبیات و زبانی انقلابی و ضدامپریالیستی به بازخوانی رویدادهای ایران و جهان در سالهای نخست پیروزی انقلاب میپردازد. طرفداري با اشاره به بخش هاي ديگر كتاب" درسهایی که از توطئه آمریکایی شریعتمداری- قطبزاده میتوان و باید گرفت" گفت: مؤلف در بخش هاي ديگر كتاب با بازخوانی جریان این توطئه، برضرورت گرفتن درسها و پندهای ضروری برای حفظ حیات انقلاب، مانند ضرورت حفظ جان امام خمینی به عنوان رأس و رهبر انقلاب، توجه به ماهیت افراد و بیتوجهی به ماسک اسلامی برخی از چهرههای شاخص، شناخت شبکه جاسوسان وابسته به آمریکا و نکاتی مانند اینها، تأکید میکند. مؤلف همچنین در مواردی به عنوان ذکر تاییدی بر مطالب خود و ضرورت فراموش نکردن دشمنان انقلاب اسلامی و به ویژه دشمنان دوستنما، به بهرهگیری از بعضی سخنان امام خمینی( ره) میپردازد. او افزود: در پایان این مبحث، مؤلف به صورتی راهبردی نکات فراگرفته از بررسی توطئه مورد بحث را به صورت ذکر راهکارهایی چند برای شناخت انقلابیون واقعی از افراد انقلابی و مسلماننما، برای خواننده شرح میدهد و در این مسیر مهمترین ملاک مؤمن بودن به جریان انقلاب را عمل افراد میداند. از جمله نکات جالب و قابل ذکر آن، خطاب قرار دادن آمریکا با عنوان «کارگزار اصلی تروریسم بینالمللی» است، موضوعی که به دلیل گسترش تروریسم دولتی و بینالمللی در سطح جهانی دغدغه اصلی ملتهای زمانه حاضر است. طرفداري در پايان سخنان خود گفت: اثر بعدی یعنی"روابط کمیته سفارت آمریکا با …؟!"، مجموعه بیانیههای بازپرسان و قضات سابق تحقیق دادسرای انقلاب اسلامی تهران درباره ماهیت برخی عناصر و به خصوص دادستانهای انقلابینما و در اصل وابسته به بیگانگان است که با هدف افشا کردن ماهیت این قبیل افراد از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تدوین و از طریق مطبوعات منتشر شدهاند. نکته قابل توجه در این اثر ارائه عکسها و اسنادی از برخی از افراد وابسته به بیگانگان و دشمنان انقلاب اسلامی است که با توجه به هدف افشاگرانه این مجموعه و برای مستندسازی دعاوی این اثر به چاپ رسیدهاند.