اولین نشست از سلسله نشست های روانشناسی در اندیشگاه فرهنگی برگزار شد
تاریخ انتشار: ۱۳۹۴/۶/۳ - ۱۹:۳۰:۰
آخرین تاریخ بروزرسانی: ۱۳۹۶/۲/۲۸ - ۲:۲۶:۱۷
اولين نشست از سلسله نشست هاي روانشناسي با عنوان " خود شكوفائي " با سخنراني جمشيد افشنگ، روان‌شناس، استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران در انديشگاه فرهنگي كتابخانه ملي برگزار شد.
به گزارش روابط عمومي سازمان اسناد و كتابخانه ملي جمهوري اسلامي ايران در ابتداي اين نشست افشنگ با بيان معايب كمال جويي گفت: انسان استعدادهايي دارد و مي تواند به جايي برسد. وقتي انسان مي خواهد به كمال برسد و نرسد نااميد مي شود و احساس شكست مي كند.
كمال جو و قدرت طلب با هم فرق دارند. كمال جو برايش موفقيت ديگران مهم نيست و به دنبال جايگاه خودش است. در صورتيكه قدرت طلب اين طور نيست.
وي ادامه داد: نبايد فكر كرد كسي كه از عرفان مي گويد عارف است و كسي كه از سلوك مي گويد سالك است. اينطور نيست. راه عرفان قلندر مي خواهد. اگر قلندري راه عرفان را پيدا كن و برو. انسان بايد توانايي هاي خود را بشناسد و بر اساس آن نقشه راه را مشخص كند.
افشنگ تصريح كرد: بودن و بايد دو مفهوم در خودشكوفايي است. بايد در خودشكوفايي ملاك نيست و بودن مهم است. «من چه كسي هستم؟» سوالي است كه براي خودشكوفايي بايد به آن پاسخ داد.
اين استاد دانشگاه با طرح پرسش «چرا بايد نگران قضاوت مردم درباره خود باشيم؟» گفت: چرا بايد تعريف و انتقاد مردم براي ما مهم باشد و با تعريف آنان احساس غرور و با انتقاد احساس ضعف كنيم؟ كسي كه به دنبال خودشكوفايي است قضاوت مردم برايش مهم نيست.
وي ادامه داد: وقتي مي گوييم خودشكوفايي يعني خودت را بشناس. نه اينكه مردم چه مي گويند و چه فكري مي كنند؟ اگر نتوانيم خود را بفهميم نمي توانيم مشكلات خود را حل كنيم. اگر دنبال خودشكوفايي نباشيم نمي توانيم خود را بفهميم.
جمشيد افشنگ خود واقعي، تصور از خود و خودآرزويي را سه مفهوم در روانشناسي عنوان كرد و گفت: خودشكوفايي به انسان كمك مي كند خود واقعي را بشناسد و بداند كيست و چه توانايي ها و نقاط قوت و ضعفي دارد.
وي ادامه داد: بيداري انسان بسيار مهم است. چه قدر ذهنيت انسان اشتباه است؟ چه قدر از باورهاي ذهني و قضاوت هاي ما درباره ديگران اشتباه است؟
خودشكوفايي يعني بيدار شو و خودت را بشناس
اين استاد دانشگاه در ادامه اين نشست تصريح كرد : خود شكوفايي يعني جستجو كردن خود. يعني به جاي اينكه ديگران را بشناسي خودت را جستجو كن.
وي افزود: خودشكوفايي يعني به درون نگاه كردن و به خود نگاه كردن. انسان بايد افكار خودش را از محدوديت رها كند. قضاوت كردن كار خداست و نه كار بنده خدا.
افشنگ ادامه داد: بايد سعي كرد دنيا را مشاهده كرد و به آن گوش داد به جاي اينكه آن را داوري كرد. انسان بايد گوش فرا دهد ببيند چه در ذهن مي گذرد و چه فكري مي كند؟ وقتي گوش فرا بدهد مي فهمد چه در ذهن مي گذرد و چه كسي هست و چه كاري بايد بكند؟ اگر فكر كند شايد برخي چيزها را نبيند.
وي بيان داشت: به جز خدا همه چيز گذراست. خودشكوفايي يعني به چيزي كه گذراست و موقت است نبايد اهميت داد. انسان موفق مي شود شكست، درد و مسئوليت همگي گذراست و ماندني نيست.
اين پژوهشگر تاكيد كرد : براي خود شكوفايي بايد فكر كردن به سبك قديم را كنار گذاشت.
خودشكوفا بايد كليشه اي فكر كردن را كنار بگذارد و نبايد در كليشه زندگي كند. نبايد فكر كرد كه هميشه درست فكر و عمل مي كنيم.
خودشكوفايي يعني اينكه انسان آنچه را كه الان هست شكوفا كند. از قوه به فعليت برساند و به جاي آرزو كردن خود را بشناسد.
او خاطر نشان كرد: كسي كه به مرحله خودشكوفايي برسد ابهام را تحمل مي كند. صبر مي كند تا بفهمد. اگر اصرار كند كه بفهمد اشتباه مي فهمد. كسي كه به مرحله خودشكوفايي برسد خودانگيخته است. از درون مي جوشد و نياز به كمك ديگران ندارد.
افشنگ اظهار داشت : كسي كه به مرحله خودشكوفايي برسد ساده است. ساده حرف مي زند و عمل مي كند و طبيعي است و توانايي دارد خود را بيان كند. وي ادامه داد: كسي كه به مرحله خودشكوفايي برسد مسئول و متعهد است. سعي مي كند شيوه تفكرش گسترش پيدا كند.
او با اشاره به اين موضوع كه فرد خودشكوفا رقابت نمي كند گفت : فرد خودشكوفا رقابت نمي كند چون مي داند شايد طرف مقابل او نابغه باشد و توان رقابت با او را نداشته باشد.
به گزارش روابط عمومي سازمان اسناد و كتابخانه ملي جمهوري اسلامي ايران در ابتداي اين نشست افشنگ با بيان معايب كمال جويي گفت: انسان استعدادهايي دارد و مي تواند به جايي برسد. وقتي انسان مي خواهد به كمال برسد و نرسد نااميد مي شود و احساس شكست مي كند.
كمال جو و قدرت طلب با هم فرق دارند. كمال جو برايش موفقيت ديگران مهم نيست و به دنبال جايگاه خودش است. در صورتيكه قدرت طلب اين طور نيست.
وي ادامه داد: نبايد فكر كرد كسي كه از عرفان مي گويد عارف است و كسي كه از سلوك مي گويد سالك است. اينطور نيست. راه عرفان قلندر مي خواهد. اگر قلندري راه عرفان را پيدا كن و برو. انسان بايد توانايي هاي خود را بشناسد و بر اساس آن نقشه راه را مشخص كند.
افشنگ تصريح كرد: بودن و بايد دو مفهوم در خودشكوفايي است. بايد در خودشكوفايي ملاك نيست و بودن مهم است. «من چه كسي هستم؟» سوالي است كه براي خودشكوفايي بايد به آن پاسخ داد.
اين استاد دانشگاه با طرح پرسش «چرا بايد نگران قضاوت مردم درباره خود باشيم؟» گفت: چرا بايد تعريف و انتقاد مردم براي ما مهم باشد و با تعريف آنان احساس غرور و با انتقاد احساس ضعف كنيم؟ كسي كه به دنبال خودشكوفايي است قضاوت مردم برايش مهم نيست.
وي ادامه داد: وقتي مي گوييم خودشكوفايي يعني خودت را بشناس. نه اينكه مردم چه مي گويند و چه فكري مي كنند؟ اگر نتوانيم خود را بفهميم نمي توانيم مشكلات خود را حل كنيم. اگر دنبال خودشكوفايي نباشيم نمي توانيم خود را بفهميم.
جمشيد افشنگ خود واقعي، تصور از خود و خودآرزويي را سه مفهوم در روانشناسي عنوان كرد و گفت: خودشكوفايي به انسان كمك مي كند خود واقعي را بشناسد و بداند كيست و چه توانايي ها و نقاط قوت و ضعفي دارد.
وي ادامه داد: بيداري انسان بسيار مهم است. چه قدر ذهنيت انسان اشتباه است؟ چه قدر از باورهاي ذهني و قضاوت هاي ما درباره ديگران اشتباه است؟
خودشكوفايي يعني بيدار شو و خودت را بشناس
اين استاد دانشگاه در ادامه اين نشست تصريح كرد : خود شكوفايي يعني جستجو كردن خود. يعني به جاي اينكه ديگران را بشناسي خودت را جستجو كن.
وي افزود: خودشكوفايي يعني به درون نگاه كردن و به خود نگاه كردن. انسان بايد افكار خودش را از محدوديت رها كند. قضاوت كردن كار خداست و نه كار بنده خدا.
افشنگ ادامه داد: بايد سعي كرد دنيا را مشاهده كرد و به آن گوش داد به جاي اينكه آن را داوري كرد. انسان بايد گوش فرا دهد ببيند چه در ذهن مي گذرد و چه فكري مي كند؟ وقتي گوش فرا بدهد مي فهمد چه در ذهن مي گذرد و چه كسي هست و چه كاري بايد بكند؟ اگر فكر كند شايد برخي چيزها را نبيند.
وي بيان داشت: به جز خدا همه چيز گذراست. خودشكوفايي يعني به چيزي كه گذراست و موقت است نبايد اهميت داد. انسان موفق مي شود شكست، درد و مسئوليت همگي گذراست و ماندني نيست.
اين پژوهشگر تاكيد كرد : براي خود شكوفايي بايد فكر كردن به سبك قديم را كنار گذاشت.
خودشكوفا بايد كليشه اي فكر كردن را كنار بگذارد و نبايد در كليشه زندگي كند. نبايد فكر كرد كه هميشه درست فكر و عمل مي كنيم.
خودشكوفايي يعني اينكه انسان آنچه را كه الان هست شكوفا كند. از قوه به فعليت برساند و به جاي آرزو كردن خود را بشناسد.
او خاطر نشان كرد: كسي كه به مرحله خودشكوفايي برسد ابهام را تحمل مي كند. صبر مي كند تا بفهمد. اگر اصرار كند كه بفهمد اشتباه مي فهمد. كسي كه به مرحله خودشكوفايي برسد خودانگيخته است. از درون مي جوشد و نياز به كمك ديگران ندارد.
افشنگ اظهار داشت : كسي كه به مرحله خودشكوفايي برسد ساده است. ساده حرف مي زند و عمل مي كند و طبيعي است و توانايي دارد خود را بيان كند. وي ادامه داد: كسي كه به مرحله خودشكوفايي برسد مسئول و متعهد است. سعي مي كند شيوه تفكرش گسترش پيدا كند.
او با اشاره به اين موضوع كه فرد خودشكوفا رقابت نمي كند گفت : فرد خودشكوفا رقابت نمي كند چون مي داند شايد طرف مقابل او نابغه باشد و توان رقابت با او را نداشته باشد.
— 20 نمایش تعداد رکورد ها در صفحه