برگزاری نشست زبان لوترا در کتابخانه ملی
تاریخ انتشار: ۱۳۹۵/۷/۴ - ۲۰:۳۰:۰
آخرین تاریخ بروزرسانی: ۱۳۹۶/۲/۲۸ - ۱:۱۴:۱۴
اداره کل اطلاع رسانی کتابخانه ملی با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مازندران، نشست «زبان لوترا ، زبان فراموش شده استرآباد» را برگزار میکند.
به گزارش روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، اداره کل اطلاع رسانی کتابخانه ملی در راستای معرفی آثار و منابع حوزه اسلام و ایران و نیز معرفی گوشههایی از فرهنگ و تمدن ایران مانند زبانها و گویشهای خاص و اقوام مختلف ایرانی، با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد استان مازندران نشست «زبان لوترا ، زبان فراموش شده استرآباد» را برگزار میکند.
در این نشست کریمالله قائمی نویسنده، پژوهشگر تاریخ و فرهنگ عامه و عضو هیئت مولفان واژهنامه بزرگ طبری و دانشنامه گلستان، به بررسی این زبان خواهند پرداخت.
نشست «زبان لوترا ، زبان فراموش شده استرآباد» ششم مهرماه از ساعت 14 تا 16، در تالار ایران شناسی کتابخانه ملی برگزار میشود.
گفتنی است لوترا که از آن به عنوان یکی از زبانهای مخفی ایران نام برده میشود، مختص گرگانیها بوده و هنگامی به کار میرفته که متکلمان نمیخواستند فرد دیگری متوجه محتوای کلام آنها شود. لوترای استرآبادی دارای قواعد خاص دستوری بوده که البته گفته میشود اهالی هر یک از محلات قدیمی شهر با مقداری تغییر در این قواعد، دارای گویش مختص به خود نیز میشدهاند.
به گزارش روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، اداره کل اطلاع رسانی کتابخانه ملی در راستای معرفی آثار و منابع حوزه اسلام و ایران و نیز معرفی گوشههایی از فرهنگ و تمدن ایران مانند زبانها و گویشهای خاص و اقوام مختلف ایرانی، با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد استان مازندران نشست «زبان لوترا ، زبان فراموش شده استرآباد» را برگزار میکند.
در این نشست کریمالله قائمی نویسنده، پژوهشگر تاریخ و فرهنگ عامه و عضو هیئت مولفان واژهنامه بزرگ طبری و دانشنامه گلستان، به بررسی این زبان خواهند پرداخت.
نشست «زبان لوترا ، زبان فراموش شده استرآباد» ششم مهرماه از ساعت 14 تا 16، در تالار ایران شناسی کتابخانه ملی برگزار میشود.
گفتنی است لوترا که از آن به عنوان یکی از زبانهای مخفی ایران نام برده میشود، مختص گرگانیها بوده و هنگامی به کار میرفته که متکلمان نمیخواستند فرد دیگری متوجه محتوای کلام آنها شود. لوترای استرآبادی دارای قواعد خاص دستوری بوده که البته گفته میشود اهالی هر یک از محلات قدیمی شهر با مقداری تغییر در این قواعد، دارای گویش مختص به خود نیز میشدهاند.
— 20 نمایش تعداد رکورد ها در صفحه