نشست تخصصی با عنوان «زبان و ادبیات اردو در مطالعات ایران شناسی» در اندیشگاه برگزار شد
تاریخ انتشار: ۱۳۹۵/۹/۲۷ - ۲۰:۳۰:۰
آخرین تاریخ بروزرسانی: ۱۳۹۶/۲/۲۸ - ۱:۱۱:۸
نشست تخصصي با عنوان «زبان و ادبيات اردو در مطالعات ايران شناسي» با سخنراني وفا يزدان منش روز چهارشنبه 24 آذر 16 در انديشگاه فرهنگي سازمان اسناد و كتابخانه ملي برگزار شد.
به گزارش روابط عمومي سازمان اسناد و كتابخانه ملي ايران در ابتداي نشست، علي محمد طرفداري به عنوان دبير جلسه با بيان اين موضوع كه در گروه «پژوهش هاي اسلام شناسي و ايران شناسي» همواره تلاش شده تا طيف متنوعي از موضوعات و حوزه هاي ايران شناسي مد نظر قرار گيرد و از طريق برگزاري نشست هاي گوناگون، اين موضوع امكان پذير است گفت: بر همين اساس نشستي به بررسي جايگاه زبان و ادبيات اردو در حوزه مطالعات ايراني اختصاص داده شد.
طرفداري تصريح كرد: توجه به زبان و ادبيات اردو در مطالعات ايراني همواره بسيار كم رنگ بوده و اساساً تصور مي كنم اين نخستين بار است كه نشستي با اين موضوع درباره ايران شناسي برگزار مي شود.
در ادامه اين جلسه خانم يزدان منش به سخنراني پرداخت.وي اظهار داشت: زبان اردو از نظر گفتاری با اندکي اختلاف، همان زبان هندیست، اما رسم الخط آن بر مبناي زبانهای فارسی و عربی برگزیده شده است.يزدان منش افزود: زبان اردو در متون ادبی، تاریخی و مذهبی با بسياري از واژگان و عناصر زبان فارسی و عربی تلفیق یافته، اما در متون داستانی و زبان روزمره بيشتر با زبان هندی قرابت دارد. اين پژوهشگر در ادامه سخنانش با اشاره به نفوذ زبان فارسی در شبه قاره هند گفت: متون تاریخی و ادبی فارسی در آن خطه شکوفا شده و رشد كرده و موجب پيدايش شعر اردو مي شود که اغلب آن ها برگرفته از قالب ها و مضامین شعرهای فارسی است. يزدان منش گفت: با نفوذ انگلیسی ها در شبه قارة هند و تلاش آن ها براي کمرنگ کردن زبان و فرهنگ فارسی در شبه قاره هند، برگردان داستان های نامی فارسی به اردو آغاز شد و بدين ترتيب با اين ترجمه ها فرهنگ شبه قاره جایگزين فرهنگ ایرانی شده و زبان فارسي و فرهنگ همراه آن به حاشيه رفت.
او تصريح كرد: به دليل اهميت زبان فارسي در شبه قاره هند، منتقدین و محققین اردو برآنند که بدون شناخت زبان های فارسی و عربی، شناخت کامل زبان و ادبیات اردو امکان پذیر نیست. او افزود: بدون مطالعه و بررسی ادبیات اردو، به ویژه سفرنامه های اردو که درباره ایران نوشته شده اند، علم مطالعات ايراني و ایران شناسی هم کامل نخواهد بود. وي در پايان سخنان خود اظهار داشت: نسخ خطی ناشناخته قابل توجهي به زبان اردو در شبه قاره هند و به ویژه در کتابخانه خدابخش در شهر پتنا و کتابخانه آصفیه وجود دارند که تحقيق در باره آن ها به طور حتم به افزایش دانسته های کهن درباره ایران زمین می انجامد.
به گزارش روابط عمومي سازمان اسناد و كتابخانه ملي ايران در ابتداي نشست، علي محمد طرفداري به عنوان دبير جلسه با بيان اين موضوع كه در گروه «پژوهش هاي اسلام شناسي و ايران شناسي» همواره تلاش شده تا طيف متنوعي از موضوعات و حوزه هاي ايران شناسي مد نظر قرار گيرد و از طريق برگزاري نشست هاي گوناگون، اين موضوع امكان پذير است گفت: بر همين اساس نشستي به بررسي جايگاه زبان و ادبيات اردو در حوزه مطالعات ايراني اختصاص داده شد.
طرفداري تصريح كرد: توجه به زبان و ادبيات اردو در مطالعات ايراني همواره بسيار كم رنگ بوده و اساساً تصور مي كنم اين نخستين بار است كه نشستي با اين موضوع درباره ايران شناسي برگزار مي شود.
در ادامه اين جلسه خانم يزدان منش به سخنراني پرداخت.وي اظهار داشت: زبان اردو از نظر گفتاری با اندکي اختلاف، همان زبان هندیست، اما رسم الخط آن بر مبناي زبانهای فارسی و عربی برگزیده شده است.يزدان منش افزود: زبان اردو در متون ادبی، تاریخی و مذهبی با بسياري از واژگان و عناصر زبان فارسی و عربی تلفیق یافته، اما در متون داستانی و زبان روزمره بيشتر با زبان هندی قرابت دارد. اين پژوهشگر در ادامه سخنانش با اشاره به نفوذ زبان فارسی در شبه قاره هند گفت: متون تاریخی و ادبی فارسی در آن خطه شکوفا شده و رشد كرده و موجب پيدايش شعر اردو مي شود که اغلب آن ها برگرفته از قالب ها و مضامین شعرهای فارسی است. يزدان منش گفت: با نفوذ انگلیسی ها در شبه قارة هند و تلاش آن ها براي کمرنگ کردن زبان و فرهنگ فارسی در شبه قاره هند، برگردان داستان های نامی فارسی به اردو آغاز شد و بدين ترتيب با اين ترجمه ها فرهنگ شبه قاره جایگزين فرهنگ ایرانی شده و زبان فارسي و فرهنگ همراه آن به حاشيه رفت.
او تصريح كرد: به دليل اهميت زبان فارسي در شبه قاره هند، منتقدین و محققین اردو برآنند که بدون شناخت زبان های فارسی و عربی، شناخت کامل زبان و ادبیات اردو امکان پذیر نیست. او افزود: بدون مطالعه و بررسی ادبیات اردو، به ویژه سفرنامه های اردو که درباره ایران نوشته شده اند، علم مطالعات ايراني و ایران شناسی هم کامل نخواهد بود. وي در پايان سخنان خود اظهار داشت: نسخ خطی ناشناخته قابل توجهي به زبان اردو در شبه قاره هند و به ویژه در کتابخانه خدابخش در شهر پتنا و کتابخانه آصفیه وجود دارند که تحقيق در باره آن ها به طور حتم به افزایش دانسته های کهن درباره ایران زمین می انجامد.