یادآورها: هوشنگ ظریف
درشانزدهم آذر سال ۱۳۱۷ متولد شد.
پس از پایان دوره ابتدائی وارد هنرستان موسیقی شد و تار را، به عنوان ساز اختصاصی خود انتخاب كرد. او، از حضور استادانی چون موسی معروفی، علی اكبر شهبازی و حسین تهرانی بهره مند شد. وی مدتی معلم سرود و موسیقی در مدارس تهران بود. در سال ۱۳۳۷، به استخدام وزارت فرهنگ و هنر در آمد و در اولین گروه اركستر صبا و تلویزیون ایران، به فعالیت هنری پرداخت.
هوشنگ ظریف، از سال ۱۳۴۲ به مدت ۱۷ سال به تدریس تار در هنرستان موسیقی پرداخت و از جمله شاگردانش، میتوان حسین علی زاده، داریوش طلائی، ارشد طهماسبی و حمید متبسم را نام برد. هوشنگ ظریف، در جمع آوری ردیف های موسیقی ایرانی، با موسی معروفی و در تألیف كتاب نت نویسی تنبك، با استاد تهرانی همكاری كرد. دیگر همكاری وی، تصحیح ردیفهای آوازی مرحوم محمود كریمی، استاد آواز ایران بودهاست كه تحت عنوان كتاب ردیف آوازی موسیقی سنتی ایران، به بازار عرضه شدهاست
هوشنگ ظریف، سفرهای متعددی به كشورهای خارجی داشته است، از جمله در سال ۱۹۷۳ مسافرت به آمریكا، به منظور اجرای برنامههای آموزشی موسیقی سنتی و ملی ایران؛ سفر به كشور هند و شركت در جشنواره موسیقی «شانكار لعل» در سال ۱۹۷۵؛ سفر به فرانسه و شركت در بیست و یكمین جشنواره جهانی موسیقی. استاد ظریف با شركت فعال در اجرای كنسرتهای معتدد موسیقی ایرانی در وین (پایتخت اتریش)، موجب شناساندن بیش از پیش موسیقی سنتی ایران به آن مركز موسیقی و فرهنگی اروپا گردید.
استاد ظریف، علاوه بر سمت استادی تار، با نواختن سه تار و تنبك آشنائی كامل دارد و شاگردان متعددی در هنرستان و مؤسسات فرهنگی و كلاسهای خصوصی و عمومی تعلیم دادهاست. او، شش سال متوالی عضو هیئت مدیره خانه موسیقی و چهار دوره، رئیس هیئت مدیره كانون نوازندگان سازهای ایرانی بودهاست.