یادآورها: منوچهر آتشی

 شاعر و مترجم پرآوازه ایرانی در دوم مهر 1310 در روستای دهرود دشتستان بوشهر متولد شد. 

خانواده وی از خاندان آتشخان زنگنه بودند كه از طوایف قدرتمند فارس به شمار می‌رفتند. 2 ساله بود كه با فشار رضاشاه بر طوایف و عشایر و متعاقب آن تبعید پدر و پدربزرگش، زندگی سخت خود را تا شش سالگی در كنار مادرش ادامه داد. بعد از مدتی به همراه مادر به دشستستان آمد و در كنار خویشاوندان پدری روزگار گذرانید. به دلیل اینكه در آن منطقه مدرسه‌ای وجود نداشت از سن هفت سالگی به مكتب رفت و زیر نظر ملاهای قدیمی سواد ابتدائی را فراگرفت. در ده سالگی به مدرسه رفت. با انتقال پدر به بوشهر، تحصیل خود را در آن شهر ادامه داد و سپس برای گذراندن دوره دانشسرای مقدماتی به شیراز رفت. پس از اتمام دانشسرای مقدماتی به بوشهر بازگشت و در بندر ریگ به شغل معلمی مشغول شد.

در سال 1332 اولین شعر خود را با شكل جدید برای مجله فردوسی فرستاد كه در صفحه ادبی آن به چاپ رسید و بسیار مورد توجه قرار گرفت. بعد از یك سال از بندر ریگ به بوشهر منتقل شد و سرودن  شعر را به طور جدی ادامه داد و اشعار بسیاری را در مجلات پایتخت از جمله فردوسی و روشنفكر به چاپ رساند. در این مدت تابستان ها به تهران می‌آمد. در این مسافرت ها با شعرای معروف آن زمان همچون مشیری، شاملو، زهری و سید حسینی آشنا شد. بدین ترتیب بود كه با همت سیدحسینی اولین مجموعه اشعار خود را با نام «آهنگ دیگر» در سال 1338 به چاپ رساند. این مجموعه همراه با زمستان مهدی اخوان، هوای تازه شاملو و تولدی دیگر فروغ فرخزاد  در دوران خود جریانی تازه را در شعر معاصر ایران ایجاد كرد.

منوچهر آتشی در سال 1339 وارد دانشسرای عالی تهران شد و در سال 1343 در رشته زبان و ادیبات انگلیسی  فارغ‌التحصیل شد. وی در این فاصله مسئول صفحه ادبی مجله روشنفكر شد و  در همین سال ها بود كه اولین جرقه‌های موج نو یا نوع دیگر از شعر نیمائی توسط احمدرضا احمدی زده شد.

آتشی پس از فارغ‌التحصیلی در سال 1343 به بوشهر بازگشت، ازدواج كرد و زندگی جدید هنری خود را آغاز كرد.

 از آثار و ترجمه های منوچهر آتشی می توان به: ریشه‌های شب، آواز خاك، دیدار در فلق، جزیره، دلفین‌های آبی‌رنگ، بر انتهای آغاز، مهاجران (ترجمه)، فونتامارا (ترجمه) و دلاله(ترجمه) اشاره كرد.

منوچهر آتشی چند روز قبل از مرگش، در 22 آبان 1384 به عنوان چهره ماندگار ادبیات معرفی شد.

وی در روز یكشنبه بیست و نه آبان ۱۳۸۴ درسن هفتاد و چهار سالگی در تهران بر اثر ایست قلبی درگذشت و در زادگاهش، بوشهر به خاك سپرده شد.