یادآورها: ابراهیم قنبری مهر


تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۲/۱۲ - ۱۱:۵۹:۰
آخرین تاریخ بروزرسانی: ۱۳۹۷/۱۲/۱۲ - ۱۲:۲:۳۹
یادآورها: ابراهیم قنبری مهر

ابراهیم قنبری مهر، در مهر ماه 1307 در تهران به دنیا آمد.

در هفت سالگی پدرش را از دست داد و بنابراین مجبور به ترك تحصیل شد. پس از آن برای امرار معاش به كارهای مختلفی از جمله  نجاری روی آورد. در حدود سی سالگی به ویولون علاقمند شد و برای فراگیری این ساز نزد استاد ابوالحسن صبا رفت. به پیشنهاد استاد صبا به ساخت ساز روی آورد و توسط ایشان به آقای  آراكلیان معرفی شد. وی  با استفاده از راهنمایی های ابوالحسن صبا و  سورن آراكلیان به ساخت و مرمت سازهای ایرانی و غربی پرداخت.

 پس از تأسیس كارگاه سازسازی وزارت فرهنگ و هنر در سال 1334 از قنبری برای فعالیت در آن كارگاه دعوت و سپس توسط مسئولین آن وزارت خانه برای آموزش و تكمیل این فن به فرانسه اعزام شد. این سفر فرصت مغتنمی برای بسط دانسته‌ها و تجربیات او بود.

استاد قنبری مهر به دلیل مهارت و تجربه فراوان، مستقیماً به دوره مخصوص تعمیرات كه مربوط به دوره عالی است، راه یافت. به هر حال وی مهارت خویش را به آنجا رسانید كه دیوید اویستراخ ویولن ساخته شده او را با ویولن «استرادیواریوس»، (بزرگترین سازنده ویولن جهان) اشتباه گرفته و به قدری متعجب می‌شود كه با نوشتن نامه‌ای زبدگی و استادی قنبری مهر را می‌ستاید. استاد قنبری مهر پس از استرادیواریوس تنها كسی بود كه با بدعت و خلاقیت، ساز ویولن را با تغییراتی تكامل بخشید. قنبری مهر در زمینه سازهای كلاسیك غیرایرانی به جز ویولن بر روی ویولن آلتو، ویلنسل و كنترباس نیز كاركرده است.

قنبری مهر پدیده‌ای در زمینه ساخت سازهای ایرانی است، زیرا به غیر از سازهای مذكور در زمینه رفع مشكلات سازهای تار، سه تار، قانون، كمانچه، سنتور (كرماتیك)، تنبك و بسیاری از سازهای قدیمی مهجور و رو به فراموشی ایران، كاركرده است.

او به واسطه روحیه نوآور خود، در سازهای ایرانی تغییراتی ایجاد كرد تا مشكلات این سازها را  كمتر و یا برطرف كند. از جمله این فعالیت‌ها می‌توان به تنظیم فاصله گوشی، ثابت كردن خرك سه تار، تثبیت پرده های تار و سه تار با فلز، تغییر سرپنجه تار و سه تار به قالب گیتار، ایجاد شیار در اطراف دهانه كاسه و نقاره تار، طراحی ساز كروماتیك سنتور، تغییرات در سازهای قانون و كمانچه اشاره كرد.

قنبری مهر در اوایل دهه هفتاد، با اندازه‌گیری نسبت نوازنده به ساز در نقاشی‌های ظروف به جای مانده از دوره ساسانی، بربط‌هایی را مشابه بربط‌های آن دوره، به دو صورت متفاوت، یكی با صفحه پوستی و دیگری با صفحه چوبی ساخته است. او تخصص به خصوصی در ساخت ویولن دارد.