امام حسین (ع) و آگاهی به شهادت براساس کلام، حدیث و تاریخ

درآستانه اربعین حسینی، پنجمین نشست تخصصی گروه پژوهش های اسلام شناسی و ایران شناسی با همكاری گروه تاریخ موسسه اشراق و با عنوان «امام حسین(ع) و آگاهی به شهادت براساس كلام، حدیث و تاریخ» دراندیشگاه فرهنگی برگزار شد.

دكتر سعید طاوسی مسرور سخنران این نشست در ابتدای جلسه ابراز داشت كه اربعین امام حسین (ع) همواره یكی از موضوعات مورد توجه اصحاب كلام بوده و مباحث متعددی پیرامون آن مطرح شده است. علم امام حسین به شهادت نیز یكی از بحث های مورد توجه اهل سنت و تشیع است و همواره با شبهات متعددی روبرو بوده است.

او افزود: درباره علم و آگاهی امام حسین (ع) به شهادت اش در روز عاشورا در كربلا كتاب های متعددی نوشته شده و یكی از مهمترین این آثار كتاب "شهید جاوید" تالیف مرحوم "صالح نجف آبادی" است كه در دهه چهل نوشته شده است و انتشارآن بازتاب های متعددی نیز درپی داشت. حتی گزارش های مبنی بر جمع آوری نذورات و كمك های مالی برای تالیف كتاب هایی در رد این كتاب موجود است و براثر دعوای مخالفان و موافقان تعدادی نیز كشته شده اند.

به گفته این پژوهشگر دین؛ صالحی نجفی نگاه تاریخی به مقوله عاشورا دارد و او دراین كتاب قصد دارد به مخاطب نشان بدهد كه امام حسین (ع) برای برپایی حكومت اسلامی قیام كرد و شهید شد.

او افزود: بی شك امام حسین(ع) برای احیای حكومت اسلامی قیام كرد و این موضوع تناقض و تضادی با علم او ندارد. منظورازعلم امام علم لدنی است و این علم كسب كردنی نیست و متصل به علم الهی است. از نظر مكتب شیعه علم لدنی امام حسین(ع) اثبات شده است. درقرآن نیز بارها درباره علم لدنی سخن به میان آمده است.مثلا درآیه 26 سوره  مباركه جن می فرماید:" غیب نزد خداست و هیچ كس بر آن آگاهی نمی یابد مگر رسولان پسندیده درگاه الهی."

طاوسی مسرور گفت: شاگردان امام باقر(ع) همه به علم لدنی امام حسین (ع) باور داشتند. و حتی یكی از دلایل پذیرش جانشین امام بعد، علم لدنی و معرفی امام پیشین بوده است. بسیاری از پیروان ائمه كمتر به سفارش های یك امام برای جانشینی امام بعدی توجه می كردند چون معتقد بودند كه چه بسا امام برای مصونیت جان امام بعدی مجبور به تقیه می شد. مثلا امام محمد جعفر(ع) برای این كه جان جانشینش درامان باشد چهارنفررا به عنوان جانشین خود معرفی كرد كه  یكی ازآنها خلیفه بود چون خلیفه حكم كرده بوده كه قتل جانشین امام جایزاست و امام می خواست با این كار جان جانشینش درامان باشد.

او افزود: زمانی كه امام جواد به امامت رسید خردسال بود و چون پیروان امام پیشین نمی توانستند به دلیل كمی سن ایشان را به عنوان امام بپذیرند، دو بار درفاصله زمانی دوساله علم لدنی حضرت را  درحضور بیش از هشتاد تن ازبزرگان شیعه مورد آزمایش قرار دادند.

این پژوهشگر دینی گفت: خداوند درسوره بقره به صراحت می گوید "خودتان را به هلاكت نیندازید " امام حسین (ع) با اینكه علم لدنی داشت ولی چون به قضای الهی راضی بود، رفتن به كربلا را برگزید.

طاووسی مسرور با اشاره به علم لدنی امام حسین نسبت به شهادت اش در روزعاشورا گفت: برخی معتقدند كه امام حسین می توانست به كربلا نرود و شهید نشود اما سرنوشت امام حسین ازجنس قضای محتوم است و نمی توان آن را تغییر داد. خدا در آیه 154 سوره آل عمران خطاب به كسانی كه معتقد بودند اگریاران پیامبر درجنگ احد شركت نمی كردند شهید نمی شدند، می گوید اگر این افراد به هر دلیلی در خانه می ماندند چون حكم قضا برای آن ها صادر شده بود نمی توانستند از مرگ بگریزند و مرگ آن ها را در برمی گرفت.

او افزود: دراخبار متعدد نیزدرباره شهادت امام حسین درعاشورا سخن گفته شده است.حضرت علی(ع) سال ها پیش از وقوع این واقعه از شهادت فرزندش در كربلا آگاهی داشته است و در حدیثی به وضوح این موضوع مطرح شده است كه این حدیت در احادیث شیعه و سنی مشترك است. در این حدیث آمده كه حضرت امیر مقداری از خاك كربلا را در شیشه ای می ریزد و به یكی از همسرانش می دهد و می گوید زمانی كه امام حسین (ع) در كربلا شهید شود این خاك سرخ خواهد شد. 
او در پایان سخنانش افزود: امام حسین (ع) هیچ گاه به قصد شهادت به كربلا نرفت او برای احیاء دین و عمل به تكلیف به كربلا رفت. شهادت نتیجه قیام امام حسین (ع) بود نه هدف آن. در اسلام چیزی به اسم قصد شهادت نداریم. جلسه با پرسش و پاسخ حضار پایان یافت.